TIENGEMETEN

In 2000 organiseerde het Stimuleringsfonds voor Culturele Omroepproducties een workshop in samenwerking met het Sandberginstituut waarbij een aantal filmmakers en ontwerpers uitgenodigd werd om te onderzoeken of naar aanleiding van een documentaire film ook een andere vorm mogelijk was waarbij gebruikt gemaakt zou worden van nieuwe media. De documentaire Tiengemeten was één van de uitgangspunten.

Een jaar lang volgde ik de workshop. Internet was nog jong. We kregen lezingen van allerlei experts en de algemene opvatting was toch wel een beetje dat er nu voorgoed een betere wereld zou ontstaan, dankzij de world wide web.

Samen met ontwerper Fred Inklaar presenteerde ik in 2001 een eerste ontwerp. In 2003 werd dit ontwerp aangepast en uitgevoerd, in samenwerking met GridLine.
Het was een prachtig idee: je kon aan de hand van kaarten uit verschillende periodes in ruimte en tijd over het eiland dwalen. Per seizoen wisselde de basiskleur van de site, en was er een ander typerend geluid te horen. ’s Winters natuurlijk de ganzen.

In totaal waren er meer dan 500 foto’s op de site zien. Deels oude foto’s, soms van voormalige bewoners, maar ik voegde steeds ook nieuwe zelfgemaakte foto’s (en teksten) toe gedurende al die jaren dat ik met de films over Tiengemeten bezig was.

Het werk aan de website nam drie grote ordners in beslag. Eén ordner had vooral te maken met de totstandkoming, één ordner was gevuld met prints van de foto’s met daarbij allerlei aantekeningen, en één bevatte de correspondentie. Ze stonden in kast D, naast de acht andere Tiengemetenordners, die de film betreffen. Een deel van die ordners ligt sinds juni 2018 in het Regionaal Archief in Dordrecht, maar de inhoud van de website-ordners heb ik in bruine archiefdozen gedaan, en die ga ik in kast I zetten, naast de Tiengemeten-ordners over research, montage, afwerking en uitbreng.

In 2004 schreef ik:

Waarom allemaal? Ja, waarom. Dat vraag ik me ook weleens af. Er is natuurlijk een eenvoudig antwoord: het hoort bij de research voor de film en zoiets kan je beter een beetje ordelijk aanpakken. Het ingewikkelde antwoord gaat over Tiengemeten als het landschap van mijn jeugd: Anna Jacobapolder. Bij sommigen wellicht nog vaag bekend van het veer Anna Jacobapolder – Zijpe, dat weleens gestremd kon zijn bij dichte mist of storm. In die tijd was de wereld voor mij nog ongeordend, onbegrijpelijk en vol geheimen. In de winter liepen er jagers over de velden bij Bruuntjes Kreke, en die zouden je best wel per ongeluk kunnen doodschieten. Net zoals ons huis op een goeie dag opeens onder water kwam te staan. Zulke dingen konden zomaar gebeuren. Misschien ben ik alleen maar bezig die onbegrijpelijkheid te bezweren door ordening, om er natuurlijk achter te komen dat de volgende onbegrijpelijkheid daar achter verscholen ligt. Laatst dacht ik dat ik naast de echte film over Tiengemeten (die ergens in 2006 klaar moet zijn) misschien nog een andere film moet monteren, uit hetzelfde materiaal. Een soort persoonlijk dagboek over diezelfde tien jaar. Over alle mislukte projecten, over dromen en verbeelding, over de onbegrijpelijkheid van het leven (en de dood). Nou ja, wie weet. Als ik tijd heb.

Tot op zekere hoogte is Weemoed & Wildernis die film geworden.
De website droeg ik in 2012 over aan Natuurmonumenten. Het was de bedoeling dat ik eens per jaar nog een soort column voor ze zou schrijven. Maar het onderhoud van de website werd hen te duur en een paar jaar later is hij opgeheven. De informatie die op de site stond is nergens meer te vinden. www.tiengemeten.com brengt je nu gewoon naar de site van Natuurmonumenten.